ภาษาเด็กเล็ก เพื่อพัฒนาการของลูกน้อย
ภาษาเด็กเล็ก หรือ Baby Talks หรือ infant-directed speech คือการพูดของผู้ใหญ่ที่ใช้กับเด็กเล็ก ที่มีเสียงเล็กเสียงน้อย ท่าทาง และจังหวะที่แตกต่างจากการพูดกับเด็กโตและคนทั่วไป
ภาษาเด็กเล็ก จะมีคำศัพท์ที่แตกต่างจากภาษาทั่วไป ใช้โทนเสียงสูงกว่าปกติและน้ำเสียงสูงต่ำ มีการพูดซ้ำหลายๆครั้ง เน้นย้ำบางคำ และจังหวะที่ช้า พร้อมกับใช้สีหน้าท่าทางประกอบการพูด
เสียง "เอะ" ลูกจะอ้าปากกว้างและปล่อยลมร้องเสียงออกมาคล้ายเสียงสระแอในภาษาไทย บอกถึงอาการที่ลูกน้อยมีลมในท้อง เป็นเสียงที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างวันได้เรื่อย ๆ ไม่ใช่เฉพาะแค่หลังทานนมเท่านั้น เมื่อลูกส่งเสียงร้องแบบนี้ให้คุณแม่ทำให้ลูกเรอ
ลักษณะของเสียง “อึนเนะ” ลูกจะร้องออกมาเหมือนเสียงขึ้นจมูกนิดหน่อยร่วมกับเสียงของการดูดตรงเพดานปาก หมายความว่า หนูหิว หนูอยากกินนมแม่แล้วนะ ดังนั้นอุ้มเจ้าตัวน้อยขึ้นมากอดเพื่อให้นมกินได้เลย
เมื่อได้ยินลูกร้อง “อาว” ออกมา นี่นก็หมายความว่าทารกน้อยกำลังง่วงนอนแล้วล่ะ ลูกจะออกเสียงอาวด้วยลักษณะอ้าปากและห่อปากลงเหมือนการดูดงับเอาออกซิเจนเข้าไปในปากคล้ายกับการหาว เมื่อลูกร้องเสียงแบบนี้คุณแม่พาลูกเข้านอนได้เลย
ภาษาอ้อแอ้ เพื่อทำความเข้าใจภาษาอ้อแอ้ของเด็กทารก ก่อนอื่นคุณต้องตั้งใจฟังโทนเสียงและคำที่เด็กใช้ เพราะโทนเสียงและ “คำ” เป็นส่วนสำคัญที่จะช่วยให้คุณสามารถระบุเจตนาและอารมณ์ของเด็ก
นี่เป็นข่าวดีสำหรับครอบครัวที่ใช้หลายภาษา เพราะแต่ละภาษาก็มีโทนเสียงที่แตกต่างกันออกไป เด็ก ๆ ก็เหมือนฟองน้ำที่พร้อมจะซึมซับทุกอย่างที่พวกเขาได้ยินและมองเห็น
“ภาษาอ้อแอ้” ในที่นี้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เด็กที่ได้ยินเป็นปกติเท่านั้น เด็กทารกที่หูหนวกที่ “ฟัง” จากภาษามือ ก็สามารถสื่อสารภาษาอ้อแอ้ผ่านการเคลื่อนไหวเช่นกัน
เด็กที่ใช้คำพูดอาจพยายามออกเสียงคำต่าง ๆ ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในขณะที่เด็กที่ใช้น้ำเสียงอาจพยายามเล่นกับเสียงสูงต่ำของคำมากกว่า และจะเปลี่ยนไปพูดคำอื่นต่อเมื่อพอใจกับเสียงของคำที่หัดพูดก่อนหน้าเท่านั้น เด็กประเภทหลังนี้มักใช้เวลากับการออกเสียงพยางค์เดิมซ้ำ ๆ แต่โดยปกติเด็กทั้งสองประเภทจะมีพัฒนาการด้านภาษาไม่ต่างกัน
ภาษาของเด็กทารกถือเป็นการสื่อสารรูปแบบหนึ่ง หากเราสังเกตปฏิกิริยาของผู้ปกครองต่อเสียงของทารกอย่างละเอียด เราจะพบว่าเด็กสามารถทำให้ผู้ปกครองเข้าใจพวกเขาได้ก่อนที่เขาจะเข้าใจผู้ปกครองเสียอีก
การอ่านหนังสือกับเด็ก การสอนร้องเพลง และ Learning by doing เพื่อให้เด็กเกิดการเลียนแบบ ก็เป็นวิธีที่น่าสนใจ
แต่ที่สำคัญ คือ พ่อแม่ต้องใช้เวลาพูดคุยสื่อสารโต้ตอบกับเด็กให้มากที่สุด และหลีกเลี่ยงแรงกดดันจากการเปรียบเทียบกับเด็กในวัยเดียวกันหรือสมาชิกในครอบครัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น